Vannacht werden de kinderen om 01:30 uur lokale tijd wakker en had Arvid “honger”, dus eruit en aan de tafel een boterhammetje gegeten en wat water gedronken. Daarna weer slapen, waarbij papa naast Zelda ging liggen, echter was mama beter om nog wat van de structuur van thuis te behouden… dit liet zij dan ook goed merken door erg verdrietig te worden. Zelda dus op papa zijn plek en papa in het bed van Zelda. Om 6:00 uur werd papa wakker van geluiden van Zelda haar rolstoel en ben ik er ook uit gegaan. Oom Eddy en tante Susanne waren ook al wakker; een Appie gestuurd en een half uur later gezamenlijk ontbijt.
Het woord zwemmen was gevallen en dat wilde Zelda meteen….dus niet eerst haar thee en brood…maar meteen. Heeft dus even geduurd voor alles uiteindelijk op was en ze ook daad werkelijk het zwembad in kon. Samen met papa en Arvid. Dat was genieten. Dat gaf mij de gelegenheid om alle spullen uit de koffers een plekje te geven, want daar hadden we bij aankomst gisteravond niet echt veel puf meer voor gehad. Helaas voor Zelda duurde de pret niet al te lang. Rond 08.30uur klopt papa op de deur met Zelda in zijn armen. Zware epileptische aanval, al twee keer noodmedicatie gegeven maar er nog niet uit. Snel handdoeken op de bank en natte Zelda erop gelegd, handdoek over haar heen. Gelukkig kwam ze toen wel eruit en viel bijna direct in slaap. Ze is even wakker geworden toen papa terug kwam van boodschappen doen rond 11.30uur. Maar ze had stevige hoofdpijn en ze is toen samen met mama in het grote bed gaan liggen en in slaap gevallen. Op het moment van tikken van dit blog (13:40uur) ligt ze nog diep in slaap. De rest is naar het strand gegaan.
Toch wel heel fijn dat er backup mee is. Oom Eddie is dus vanmorgen samen met Papa boodschappen wezen doen. Ik bij Zelda en Tante Susan heeft zich over Arvid ontfermd, zodat Zelda in alle rust kan herstellen / bijkomen.
update vandaag...Zelda wakker....maar nog steeds stevige hoofdpijn en in en in verdrietig. Ze wil naar huis in haar eigen bedje...